oysa ışık hep vardı
Gece gündüze gebedir, en koyu karanlıktan sonra gelir aydınlık.Karanlık olmadan aydınlık, hüzün yaşanmadan mutluluk bilinmez.Her şey zıddıyla bilinir, zıddı olmayanın anlamı da yoktur…
Belki bundandır kimimizin uzun süre hüzün denizlerinde yelken açması.Gece gündüze gebedir umuduyla gözlerimizi kapattığımız bir günün sabahının bizi gecenin karanlığından daha yakıcı bir karanlığın içine taşıması da bundandır belki.
Karanlık ki tesiri sadece o anda dokunmakla emir olunduğu tene aydınlığı hükümsüz kılmaktadır.Ve biz kendi dipsiz kuyumuzda çırpınmaktan bile aciz kalırız bir an.Hiç gelmeyecek sanırız aydınlık, gündüzlerimiz hükmünü yitirdi sanırız.Yoktur böyle anlarda çengelli iğnelerimiz, hayata tutunacak tüm dallarımız kırıldı sanırız.Sorgularız kendimizi, hatalarımız gözümüzde büyür,kapandı sandığımız yaralarımız sızlar,tebessümler yüzümüze hüznü miras bırakır.
VE KARANLIĞI ancak acizliğimizi anlayıp ebedi dost olana sırtımızı dayamak hükümsüz kılar…
Gözlerimiz ışıkla hem dem olduğunda uyanırız karanlık rüyamızdan.Çengelli iğnelerimizi fark ederiz yeniden, yapacak ne çok işimiz olduğunu anlarız, olgunlaşmanın zor olduğunu algılarız.Sınırlı gücümüz karşısındaki sınırsız gücü hisseder ve yükümüzü azaltırız.
Anlarız ki gözlerimizi kapatmak gündüzü sadece bize gece kılar, biz geceyi yaşarken apaydınlık ortalık oysa.Ve vardır her gece yaşatılana geceyi yaşatandan yüzde minik bir tebessüm oluşturacak ödül.
7 yorum:
ışık var mı almina, söyle var mı?
ışıgın varlığını sorgulayanlar ne acı başkalarının aydınlığını karartmakta okadar hoyrat oluyorlarki..almina herşeye rağmen herkeze rağmen şükür o hep var.
Ewet ışık hep vardı.Sadece biz onu keşfedemik.Yada kullanamdık.Bazen kullanmaya çalıştık ama elimizde sıkı sıkı tutamadığımız için,en ufak bir bocalamada düşürüverdik.Ve ben bişey keşfettim.Dunyanın ışığı arttıkça bizim işığımız azlıyo.Ama şeydanın dediği gibi herşeye rağmen 'O' hep var.
Bu arada espriniz tam yerine oturdu.ben aynı isimli olduğumuz için muRAt diye dğiştim ismimi ama olmadı.:)
mp;ışık hep var da benim gözlerim onu görebilme kabiliyetini yitiriyor bazen.
şeyda;
başkalarının ışığını karartmada hoyrat olanlar hiç ışıkla tanışmamışlardır bence.Ama zaten zor olan bunlara rağmen onu görebilmek değil midir?
murat;
Çcok güzel bi tespit ya, güneş tüm zamanların en ihtişamlı dönemini yaşıyor ve biz tüm sokakları gündüze çevirebiliyoruz gecede.Dışımız hep aydınlık ama ya içimiz?
Valla bi çözüm bullaım size ya :), hatlar karışıyor böyle.
Yorum Gönder