28 Şubat 2008 Perşembe

YARe


Derinliklerimizde özenle sakladığımız yaralarımız vardır.Varlığını çoğu kez görmezden geldiğimiz, iyileşti deyip aksini kabul etmek istemediğimiz yaralı yanlarımız vardır.Kendimizde belki de en çok özen gösterdiğimiz yanlarımızdır onlar.Onları her türlü etkiden uzak tutmak için elimizden geleni yaparız.Hafızamızın belli bölümlerini nadasa bırakırız, unutabilme yetisinden medet bekleriz.Geçen zaman iyileşme sürecimize geri dönülmez mesafeler aldırır sanırız.

An olur bir ses, bir nefes ,bir koku bizi yaralandığımız ilk ana götürür.Geçen zamanı yalanlar gibidir yaramızın sızısı.Hayatla bir an bağımız koptu sanırız, yer ayaklarımızın altından kayıverir.Hüküm süren sadece ruhumuzdaki yangındır.Tazelenir tüm acılarımız, aynı girdabın içine girdik sanırız ve bunun korkusu nefesimizi keser bir an.

Yeniden düşünürüz yaşanan süreci, bir bir gelir gözümüzün önüne yaşananlar.Sözcükler hançer gibi sanki yeniden saplanır yüreğimize.Şaşırtır bizi aynı sözcüklerin tekrar tekrar yaralayabilme özellikleri.

Tüm bu karmaşa içerisinde bize ayan olan bir gerçek daha vardır,yara açanın değersizliğidir o.Ve biz tahtından bir kez daha indiririz onu.Bu tacın sonsuza dek ondan alınışıdır aynı zamanda.İadesi mümkün değildir ona önceden verilen hiçbir ünvanın.

Yüreğimizi hafifletir helal etmek ona hakkımızı yaşanan onca şeyden sonra.Yüreğimizin hafifliği kadar hafiftir bizde artık onun değeri.Bizde çalacak ne bir kapısı ne de kalbimize hitab edecek bir sözcüğü kalmıştır onun.

Yaralarımız en az özümüz kadar bizimdir.Biz onlarsız ,onlar bizssiz anlamsızdır, eksiktir.Onlar bizi büyütenlerdir, en kalıcı öğrenmeleri bize kazandıranlardır.Ve vardır her yaranın bir ilacı ;yüzünü O'na dönebilene...

Hayatınızda yüzünüzde tebessümler oluşturan dostlarınız varsa, yaşadıklarınız onların da yüreğinde titreşime neden oluyorsa yaralarınızı çarçabuk iyileştirmek için çook nedeniniz var demektir.

Dost zenginiyim ben :) ;milyonlarca kez teşekkür ediyorum SAN'A bana bu kadar cömert davrandığın için.Tüm dostlarımı ve SEN'İ çok seviyorum.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

hayat her biri ayrı zor denemelerle dolu. ve her deneme kazanılıncaya dek çok acıtır insanı. bu acınınsa sadece 3 ilacı vardır.
birincisi Allah'a güvenmek ve sabretmek.
ikincisi, zamana bırakmak, çünkü en iyi ilaçtır o.
üçüncüsü ise dostlar, ne kadar zor da olsa yaşanan, gerçek bir dostun sıcacık bakışı,seninle ağlaması, 'geçecek!' demesi yeter de artar çoğunca.
tabi akşam olup da karanlık basana dek..
sonra film geri sarar...
acılar bir kez daha saldırır...
bu yaranın kabuk bağlamasına kadar sürer gider..
sonra yine kanar o yara zaman zaman, ama eskisi kadar acıtmaz ve de kanamaz...

üniversite yıllarında deriiin yarama ağladığımı ve bir arkadaşımın:
'sana söz veriyorum zamanla bu kadar acımıycak' diye beni teselli ettiğini tebessümle hatırlarım. Evet artık o konuda hiiiçç acımıyor canım.

zamanla çözümsüz sanılan çözümler çıkıyor karşımıza, dedim ya yapılacak şey sabır ve güven...

almina dedi ki...

İsimsiz;
Biliyorum sonsuz değil hiçbir acı,bir de tazelemeseler yaralarımız bunca zaman sonra karşımıza çıkıp keşke...

iDeA dedi ki...

Birden karşına çıkıverip tazelemeseler yaralarımızı.Tam herşey yoluna giriyor diye düşünürken.Herşeyi geriye çevirmek.Tıpkı askeri darbe gibi geriye gitmek...