3 Nisan 2008 Perşembe

KABZ

Kalbimin olabildiğne buyruk davrandığı anlar vardır.Akıl gücümü sonuna kadar zorlamak bile o anlarda dizginlemeye yetmez onu.Beynime inat kalbim tüm hislerimin kontrolünü geçirir eline.

Ve ben bilirim ki kabz halinin ziyaret vakti gelmiştir.Kabz ruhumda tüm yeteneği ile belirecektir.Daralmanın yakıcılığını anımsatıp bastın ferahlığını anlatacaktır.
Daralma anları aslında gerçeğe en yakın olduğumuz anlardır.Bir anda yitirir herşey değerini.Ve biz yakın bildiğimiz herşeyden uzaklaşırız.Tanıdık gelen pek çok şey yabancılaşır bir anda.Tüm dizginlerin elimizde olduğunu düşündüğümüz anlar da geridedir artık.Fark ederiz boşuna yüklendiğimiz yüzlerce yükü...
Anlam yüklediklerimiz anlamlarını yitirir böyle anlarda, anlamlandırmadıklarımız ise en derin manalarıyla çıkar ortaya.
Büyük dert dediklerimizin küçüklüğünü görür, dert edinmediklerimizin ise asıl derdimiz olduğunu anlarız.
Yüzümüzü O'na dönüp,O'nu en derin duyumsadığımız, O'nun varlığına olan inancımızı bir kez daha tazelediğimiz anlara gebe olan tek anlardır kabz hallerimiz.Ellerimizi yer çekimi kuvvetinden kurtarıp gökyüzüne kaldırdığımız an kalbimiz aklımızla barışır,rahmet yağar sağnak sağnak ötelerden.
Anlarız ki O bize darılmadı, bizi terk etmedi de (tüm kusurlarımıza rağmen).
Ben beni bıraktığımda, sen beni bırakma Allah'ım.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Merhaba hocam..
Tüm yazdıklarınızı okudum,inanın arada yazarım diye kitap çıkaran kişiler siz kitabınızı çıkarınca utanırlar.Sizi çok özleyen ben hasretle öpüyorum....

almina dedi ki...

zehra:İnsanın içi güzel olunca, dışına da güzellik yansıtıyor.
Hüzn-ü zannın yansıması yazdıkalrın.Keşke gerçek manada yazabilenlerden olabilsem...