Ne mutlu sende ( n ) olana...

Klavyenin tuşlarında gezinerek tamamlıyor parmaklarım mesaisini. Bir tuş yakınlığında blog sayfam bana. Ama ben bana Bulgaristan - Siirt uzağındayım...

Parmaklarım çocukları düşleyerek yazdığım kitap satırlarında çok itaatkar bana. Sayfalar gün gün çoğalıyor. Sevimli resimler süslüyor cümleleri. Beynim nazlansa da arada, kısa molalarla başarıyorum onu da kandırmayı. Ben, parmaklarım, gözlerim ve zihnim inanılmaz performans sergiliyoruz; ortaya çıkan kitap öğrenme isteği ve heyecanı oluştursun diye minik yüreklerde.

Aynı parmaklar ve aynı klavye tuşları blog sayfama uğradığım anda isyan bayrakalrını açıyor. Parmaklarım bırakıveriyor kendini , klavyedeki harfler daığılıp gidiveriryor biryerlere. Sayfama özlemle bakıyor gözlerim. Aylardır aynı sözcükler sürdürüyor orada saltanatını. Oysa ne çok şey yaşandı dile gelmeyi hak eden...

Sen'den uzaklığımla kendimden uzaklığım doğru orantılıdır bilirm ben. Parmaklarımın itaatsizliği, harflerin bir araya gelmemek için gösterdiği çaba da hep bundan. Uzak olmaktan... Bulgaristan - Siirt uzaklığında özüm bana...

Şimdi boyun büktürebilmişken hem parmaklarıma hem tuşlara dünyanın en güzel cümlelerini kurmak istiyorum sana. Bilirim riya izi bulaşacaktır çoğuna ama riya değil midir ihlasın geçit kapısı...

Özlerinin sen olduğunu kavramayı başarmış olanlara başaramamıştır çelme takmayı ne bir keder ne de firak acısı. Dünya küsmüş de sen razısın diye ehemmiyet vermeyenler olmuş buna. Parmakalrını sadece seni anlatmak için itaate zorlamış birileri. Benim çocukalrı düşleyen parmaklarım, onların seninle bağını koparanların ademe mahkum hallerinden muzdarip parmakları olmuş. Onların da benim de parmaklarım hep yazmış...Yazmak onları yakınlaştırmış, beni ise uzaklaştırmış. Satırlar çocuklara yaklaştıkça, ben benden uzaklaşmışım...

Dağılmaya hazırlanıyor işte gene harfler, parmaklarım da pervasızlaştı gene. Dillendirecektim oysa ben varlığının güzelliğini.

Benden bana hep kusur ve noksan vardır. Tüm güzellikler sendendir. İçimdeki acının sebebi sende gizli. Bilirim gelmesi gerektiği anda uğrayacaktır o bana. Şunu da bilirim herşey gibi o da fanidir. Kaza anıdır beklenen, bilirim...

Yaklaştır beni kendime. Çünkü bilirim kendime yakınlığım sana yakınlığımdır. Şah damarımdan yakın kıl beni kendime...

Hz. Yunus'un duası duam olsun.

'' Sen'den başka ilah yoktur. Sen sübhansın, bütün noksanlardan ve kusurlardan münezzehsin. Muhakkak ki ben zalimlerden oldum, kendime yazık ettim... ''

( Enbiya Suresi, 27 / 28 )