Bir dosta

Hayatımız boyunca yüzlerce insanla karşılaşırız, kimileriyle aynı binayı paylaşırız, kiileriyle aynı sırayı, kimileriyle aynı sevrisi, kimileriyle de aynı çalışma ortamını.Paylaşımlarımızın boyutu da birlikte olduğumuz insanların bize yakınlığına ve uzaklığına göre değişir.Kimileriyle günlük hayattaki rutinlerimizi, kimileriyle gündemleri, kimileriyle de herşeyimizi paylaşırız.

Çok özelimize aldığımız insanların sayısı oldukça azdır.Göz göze geldiğimizde sözcüklere gerek kalmadan anlaşılmanın rahatlığını nadir kişide yaşayabiliriz.Onlarla aynı ortamda bulunmak bizi rahatlatır, telaştan yüzüne bakmaya fırsat bulamadığımız günlerde bile onların bulunduğumuz mekanda olmaları bize inanılmaz huzur verir.Moralimiz bozulduğunda ona sarılıp alacağımız bir öpücükle günü güçlü bir şekilde atlatacağımızı biliriz.Dopinglerimizdir onlar bizim.

Böyle hazineler bulmuşken hiç yitirmek istemeyiz.İsteriz ki biz olduğumuz sürece onlar da hep olduğumuz yerde olsunlar.Gözümüz her aradığında, gönlümüz her özlediğinde bize sadece bir masa ötede olsunlar isteriz.Bencilliğimizden değildir ama bu isteğimiz...

Ve biz gidişlerinden onların bize kalan hüzün değil sadece biliriz.Anlaşılmanın mutluluğu, dar anlarda sıcak bir ses tonunun hep bizi beklediğini, hayatının dostluklarla güzel olduğunu duyumsamak kalır bize onların gidişlerinden.

Sana söyleyemediklerim söylediklerimden az oldu hep ama bil ki sen hep yüreğimde olacaksın.Yolun açık olsun, umudun bol olsun, en içten dileğin gerçek olsun...

Seni seviyorum