YORGUNLUK

Keşke gene yağlı boya tablolar yapabilsem balkonumda aldırmadan vazonun kamplumbağa benzetilmesine.Keşke başka yüreklere dokunabiliyor olmaktan gayrı hayalim olmasa.Keşke sokakta gördüğüm tüm çocukların yüzüne tebbessümle bakabilsem ve içim umutla dolsa yeniden.Kendimle dertlenmesem, beni bir tarafa bırakabilsem ve iyilik adına yapmaya çalıştıklarım yetse bana.
Gelişini beklemesem hayatıma kimsenin, O yetse bana.Varlığını hissedebilsem her an ve hep bir umudum olsa kabuğuma çekildiğim anlarda.Kalbimi acıtanlardan arındırsam ve hafifletsem onu.
Ve geriye bakmadan hep ileriye baksa gözlerim, gelecekle ilgili hayaller süslese zihnimi.

EY KALBİM!
Sar artık kırgınlıklarını, cesareti al kapılarından içeri.Umuda, hayale, güzel olana sarıl. Misafirliğinden hoşnut olacağının geliş heyecanı sarsın seni...